Landleven beleven

De dag ervoor hielp mijn vriendin mij met de inrichting van de stand en de versiering erom heen, zodat ik vrijdag een relaxte start had. De weersverwachting voor alle drie dagen was veelbelovend. Vrijwilligers van Reed Business zorgden ervoor dat mijn standbemanning en ik die dagen met warme koffie en en een heerlijke lunch doorkwamen. Ik was zeer verguld dat ik het 'Theehuisje Hoogmade' als stand kreeg: daarin lagen mijn aquarellen droog en veilig. Bovendien stond de grote kapschuur - mijn luchtige leslokaal - er een steenworp vandaan. Hoewel de plek redelijk verscholen lag, hadden we aan belangstelling niet te klagen.

Aanvankelijk zou ik per dag twee workshops van een uur geven. De eerste om twaalf uur. Belangstellenden bleven echter komen en ik kon echt niemand weigeren, zeker niet als ze na lang zoeken eindelijk mijn stand gevonden hadden. Het kwam er uiteindelijk op neer dat ik iedere dag van twaalf tot kwart voor vijf les gaf. Van tijd tot tijd propte ik een hap brood naar binnen, maar de motivatie en het enthousiasme van de cursisten gaven me plezier en energie.
Ik gaf tekenworkshops met bister. Bister, wat is dat? hoorde ik vaak. Het tekenen met penseel en pen werd als heerlijk ervaren. Voor veel kinderen was het de eerste keer dat ze een kroontjespen vasthielden. Voor sommige volwassenen was het nostalgie. Ik werd geraakt door iemand, die ondanks fysieke pijn, toch een tekening produceerde. En een kok die normaal patissons met lamsgehakt vult, maar deze nu minutieus natekende. En dan die kinderen die zich met volle concentratie en toewijding op hun tekening wierpen! Sommigen wilden liever blijven tekenen en hun ouders hadden al hun overredingskracht nodig om ze mee te krijgen.
Van volwassenen hoorde ik veelvuldig: ik heb nooit getekend, het is niets voor mij! Toch gingen deze mensen de uitdaging aan en ze maakten tekeningen, waar ze zelf verbaasd over waren. Iedereen mocht natuurlijk zijn of haar eigen kunstwerk, zorgvuldig opgerold en vaak ook gesigneerd, meenemen. En als ik hoorde: 'Ik ga er thuis mee verder, ik pak het weer op', was ik helemaal gelukkig.

Waar zou ik zijn zonder mijn vrienden en familie, die mij bij toerbeurt hielpen en de stand bemanden als ik les gaf! Ik kreeg ook alle medewerking van de medewerkers van Reed Business, Landleven en het Openluchtmuseum. Dan te bedenken dat deze organisaties ook nog de vele, vele standhouders dezelfde service moesten verlenen en de dertigduizend bezoekers in goede banen moesten leiden. Petje af en allemaal bedankt, lieve mensen!